სახარებაში ვკითხულობთ: „როცა იესო ბეთლემში იყო, სიმონ კეთროვანის სახლში, და ნადიმად იჯდა, მოვიდა დედაკაცი, რომელსაც ალებასტრონით ჰქონდა სუფთა ნელსაცხებელი, ძვირად ღირებული ნარდისა, გატეხა მან ალებასტრონი და თავზე მოასხა მას“ (მარკ., 14, 3).
ჩემთვის მუსიკა ღმერთთან ურთიერთობის განსაკუთრებული გზაა! ჯერ კიდევ ბავშვობაში გავიაზრე, რომ მუსიკის გარეშე ვერ ვიცხოვრებდი-ის სავსეა ლამაზი მელოდიით და გულწრფელი სიტყვებით. ამიტომ ხელიდან არ ვუშვებდი შესაძლებლობას და სკოლის გუნდის რეპეტიციებზე რეგულარულად დავდიოდი...
სოციალური მსახურება ხსნის არმიის ეკლესიაში ერთ-ერთი პრიორიტეტულია, ზოგადად ხომ ჩვენი მსახურების დევიზია: „ღმერთს -გული, კაცს-ხელი“. როგორც იაკობ მოციქული ამბობს თავის წერილში „თუ ძმა ან და შიშველია და დღიური საზრდო აკლია, რომელიმე თქვენგანი კი ეტყვის მას: მშვიდობით იარე, გათბი და ისაზრდოე, სხეულისათვის საჭიროს კი არას მისცემთ, რა სარგებელია? ასევეა რწმენაც, თუ საქმენი არ გააჩნია თავისთავად მკვდარია.(იაკობი 2:15-17)
,,გაწვრთენი ყმაწვილი, რომ სწორ გზაზე იაროს და სიბერეშიც არ გადაუხვევს მას” იგავთა წიგნი 22:6. ახალგაზრდები ოდითგანვე იყვნენ მამოძრავებელი ძალა ეკლესიისთვის. მათი ჩართულობით და სხვადასხვა ღონისძიებებით, როგორც ეკლესიის შიგნით, ასვე გარეთ, მრავალი ადამიანში ძირეული ცვლილება მომხდარა, გარდასახვა ქრისტეს მსგავსად.
https://youtu.be/B8RVdtGGyp8 პარასკევის გვიან საღამოს, მომცრო სამზარეულოში, ხსნის არმიის ოფიცრები და ჯარისკაცი ლევანი, ნინო და პავლე ღამის თბილისში სამოგზაუროდ ემზადებიან. ნინო ქვაბებს დასტრიალებს, პავლე და ლევანი
საშინელებათა ფილმებში არაერთხელ მინახავს კადრი, როდესაც მსოფლიო თითქოს დროებით არსებობას წყვეტს. ადამიანებისაგან დაცარიელებული ქუჩები, ბავშვების ჟრიამულის ხმას მოკლებული პარკები, დახურული სავაჭრო ცენტრები, ასეთი კადრები ჩემში
მე ვარ სტეფანე, 11 წლის. მანამ სანამ გავიცანი უფალი, მე ვიყავი დაუმორჩილებელი ბავშვი. არ მიყვარდა ჩემს ტოლებთან ურთიერთობა და ამიტო სკოლაში მეგობრები არ მყავდა. არ
